Garai bateko zuri-beltzezko argazkietan izoztua gelditu den abeslari gaztea. Kapsulatua. Enkuadre baten barruan harrapatua, haren ahotsa diskoetan bezala.
Ahaztuta, nonbait, ikuspuntua hautatu egiten dela. Ahaztuta, abeslaria izateaz gain, euskal kulturaren transmisioan ezinbesteko erreferentea ere badela Lurdes Iriondo. Transmisioarentzat haurrak ezinbesteko zirela ulertu zuen eta haientzat idatzi zituen liburuak eta antzerkiak.
Una cantante que se ha quedado congelada en antiguas fotos en blanco y negro. Siempre joven. Encapsulada. Atrapada en el encuadre, igual que su voz en sus discos de vinilo.
Olvidando que el punto de vista se escoge. Olvidando que, además de cantante, Lurdes Iriondo también es un referente imprescindible en la transmisión de la cultura vasca. Ella entendió que las niñas y los niños eran la clave, y trabajó para ellos.